Η Εξεγερτική Οπτική του Περιθωρίου
Με αφορμή την κυκλοφορία του "Ξένος στη Ρώμη Ι: Περιθώριο" και λόγω της παρερμηνεύσιμης φύσεως του περιεχομένου του, επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε το παρόν κείμενο, έναντι ενός δελτίου τύπου, για να αποσαφηνίσουμε τυχών ερωτήματα που εύλογα θα προκύψουν μετά από τη πρώτη ακρόαση. Δεδομένων των παραπάνω, μας δίνεται και η ευκαιρία για να κάνουμε μία ανάπτυξη και μία ανάλυση της οπτικής μας πάνω στο λεγόμενο "Περιθώριο" του οποίου αποτελούμε κομμάτι.
Ο δίσκος είναι ένα κοινωνικοπολιτικό και βιωματικό έργο που περιγράφει πολλές οπτικές του περιθωρίου, από την πιο πολιτικοποιημένη έως και την πιο απολίτικη, και αποτελεί το πρώτο κομμάτι της τριλογίας "Ξένος στη Ρώμη". Ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί προϊόν μιας βαριάς, συναισθηματικά φορτισμένης περιόδου του 2011. Το κεντρικό υποκείμενο του ιστορικού που αφηγείται ο δίσκος, βρίσκει τον εαυτό του εκείνη την περίοδο εξ' ολοκλήρου μέσα σε αυτόν πολιτικά, ηθικά και ψυχολογικά.
Βρισκόμενοι στο σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 2015, ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου μετά από τέσσερα χρόνια καθυστέρησης, τοποθετούμε την αιτία της απόφασης να τον κυκλοφορήσουμε στη θέληση μας να δείξουμε τους δεσμούς με το παρελθόν και την εξελικτική πορεία του ατόμου από το περιθώριο στις εσωτερικές αναζητήσεις και στην κατασταλαγμένη πολιτικοποίηση. Θεωρούμε ότι για να μπορέσει ένας παρατηρητής να αντιληφθεί το άτομο στην ολότητά του και να είναι σε θέση να ασκήσει εποικοδομητική κριτική, πρέπει να έχει επίγνωση της πορείας αυτού από το χτες στο σήμερα.
Στο θέμα της κριτικής, όχι μόνο την επιθυμούμε και την επικροτούμε αλλά κάνουμε και το πρώτο βήμα ως προς την ύπαρξή της. Ο δίσκος περιέχει πολλά από τα κύρια χαρακτηριστικά που μπορεί να προσδώσει κανείς στο περιθώριο. Σεξιστικό φρασεολόγιο, διακίνηση και χρήση ψυχοτρόπων ουσιών, ωμή και στείρα βία, αποπροσανατολισμένο μίσος, παρεμβατικές λογικές και συμπεριφορές, αυτοδικία, ματαιότητα και ματαιοδοξία, αντίδραση για την αντίδραση. Εμείς οι ίδιοι βρίσκουμε άπειρες προβληματικές σε όλα τα παραπάνω αλλά δεν μπορούμε να μην δούμε και τις θετικές προοπτικές που γεννούνται από τέτοιου είδους υποκείμενα. Θεωρούμε δεδομένο ότι στον πολιτικό χώρο που επιλέξαμε να κινούμαστε υπάρχουν σοβαρές και διαδεδομένες αναλύσεις και θέσεις για το αρνητικό των παραπάνω συμπεριφορών, τις οποίες αναγνωρίζουμε. Άλλη μια τέτοια ανάγνωση του συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου θα ήταν για μάς περιττή.
Για τους παραπάνω λόγους θα θέλαμε στο συγκεκριμένο κείμενο να αναπτύξουμε την εξεγερτική οπτική του περιθωρίου. Το περιθώριο δύσκολα μπορεί να οριστεί και να προσδιοριστεί. Τα περιθωριοποιημένα άτομα είναι μονάδες εκτός του συνόλου, άτομα δίχως στήριξη και θεμέλια, αναγκασμένα να βρίσκουν τρόπους επιβίωσης με κάθε μέσο. Σε αυτήν την κοινωνική ζούγκλα κάποιοι θα κανιβαλίσουν και κάποιοι θα κανιβαλιστούν. Ένα υποκείμενο, το οποίο χαρακτηρίζεται από τα προαναφερθέντα στοιχεία του περιθωρίου, σπάει με τον δικό του τρόπο την κανονικότητα που επιβάλλουν οι θεσμοί της κυριαρχικής, εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Όλες οι έκνομες συμπεριφορές των περισσευόμενων αυτού του κόσμου, είναι μια έκφανση της σύγκρουσης με τα συστήματα ελέγχου, επιβαλλόμενης τάξης και ασφάλειας, εγκλεισμού και εσωτερίκευσης της βίας, τα οποία συγκρατούν αυτήν την κοινωνία από την ολική αποδόμησή της. Θεωρούμε ότι η παραπάνω θέση δεν εκπροσωπείται συνειδητά από τα υποκείμενα που δρουν κατ' αυτόν τον τρόπο. Εκεί εντοπίζουμε την κύρια προβληματική του περιθωρίου, καθώς και τον λόγο για τον οποίον δεν εκπροσωπούμε το ίδιο κομμάτι του, παρ' ότι ζούμε και δρούμε ανάμεσά τους. Με τη σειρά μας, δεν απομονώνουμε τους ανθρώπους αυτούς, κάτι που δεν πάει να πει ότι απεναντίας τους επιβραβεύουμε, αλλά προκρίνουμε την αλληλεπίδραση μαζί τους, με τη λογική ότι αποτελούν καρποφόρο έδαφος ώστε η τυφλή οργή και το μίσος να προσανατολιστούν, να βρουν λόγο και αιτία, να οργανωθούν.
Δε θεωρούμε ότι μια τέτοια εξελικτική πορεία είναι ανέφικτη, καθώς το κύριο υποκείμενο του δίσκου αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα μίας τέτοιας περίπτωσης. Δεν πιστεύουμε στις εξαιρέσεις γιατί δεν πιστεύουμε στον κανόνα. Βρίσκουμε την ελευθερία σε κάθε σπίθα που καρτερεί να μετουσιωθεί σε πυρκαγιά. Η Ρώμη καίγεται.
Αναρχική Κολεκτίβα NOVA ROMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου